ภาษาทางนาฏศิลป์ เสมือนเป็นภาษาพูดโดยไม่ต้องเปล่งเสียงออกมา แต่อาศัยส่วนประกอบอวัยวะของร่างกาย แสดงออกมาเป็นท่าทาง เป็นสื่อให้ผู้ชมสามารถเข้าใจได้ พื้นฐานของการใช้ภาษาท่านี้ ส่วนมากจะนำมาจากท่าธรรมชาติ แต่นำมาประดิษฐ์ดัดแปลงให้มีความอ่อนช้อยและ สวยงาม

ท่า  ตัวเรา  แนะนำตัว	ท่า  ท่าน
ท่า  มา (เรียก)	ท่า  มา (เรียก)
ท่า  ปฏิเสธ	ท่า  อวยพร
ท่า  ชมเชย	ท่า  กระนั้นรึ

ที่มารูปภาพ : http://www.oknation.net/blog/assada999/2013/06/03/entry-2

ท่า  อาย	ท่า  ป้องปาก
ท่า  ดม หรือ หอม	ท่า  ตาย  หมดสูญ
ท่า  ยิ้ม	ท่า  โศกา  ร้องไห้
ท่า  เสียดสี	ท่า  ร้อยดอกไม้
ท่า  ชี้บุคคล	ท่า  ที่โน่น
ท่า  ที่นี่	ท่า  วนเวียน  เดิน  ไปไกล
ท่า  ได้ยิน  รู้  ฟัง	ท่า  พูด  กิน

ที่มารูปภาพ : http://www.oknation.net/blog/assada999/2013/06/03/entry-3