ลมค้า (อังกฤษ: trade wind) เป็นลมประจำปีทางทิศตะวันออก เป็นลมที่มีความเร็วลมปานกลางถึงแรงจัด ทำให้อากาศแจ่มใสและใช้ประโยชน์ได้ในด้านการเดินเรือและการบิน

คำว่า "trade" มาจากคำในภาษาอังกฤษกลาง แปลว่า "เส้นทาง" ชาวโปรตุเกสตระหนักถึงความสำคัญของลมนี้มาตั้งแต่ช่วงต้นศตวรรษที่ 15 และมีความพยายามในการค้นหาเส้นทางที่มุ่งตรงไปสู่จุดหมายโดยใช้ลมนี้ช่วย การใช้ประโยชน์จากลมค้าทำให้เกิดการสร้างอาณาจักรทางการค้าของชาวยุโรปในเวลาต่อมา

ความสำคัญของลมค้ายังส่งผลให้ในช่วงศตวรรษที่ 18 มีการกำหนดความหมายของคำว่า "trade" ใหม่[4] ระหว่าง ค.ศ. 1847–1849 แมตทิว ฟอนเทน มอรี นักสมุทรศาสตร์และนักทำแผนที่ชาวอังกฤษ ได้รวบรวมข้อมูลต่าง ๆ เพื่อจัดทำแผนที่กระแสน้ำและกระแสลมของมหาสมุทรทั่วโลก

ลมค้าเป็นลมที่พัดออกจากบริเวณความกดอากาศสูงกึ่งโซนร้อนไปยังบริเวณความกดอากาศต่ำที่เส้นศูนย์สูตร ในซีกโลกเหนือจะพัดมาจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ส่วนในซีกโลกใต้จะพัดมาจากทิศตะวันออกเฉียงใต้ ความเร็วประมาณ 16-24 กิโลเมตร/ชั่วโมง เนื่องจากลมค้านี้พัดสม่ำเสมอ มีกำลังแรงปานกลาง และมีทิศทางที่แน่นอน จึงมีประโยชน์ต่อการเดินเรือเป็นอย่างมาก ลมค้าตะวันออกเฉียงใต้ช่วยพัดพากระแสน้ำอุ่นจากฝั่งแปซิฟิกตะวันออกไปยังฝั่งแปซิฟิกตะวันตก ทำให้บริเวณฝั่งตะวันตก (อินโดนีเซีย, ออสเตรเลีย) มีความชุ่มชื้นและฝนตกชุก ในขณะที่ฝั่งตะวันออก (เปรู, ชิลี) ทำให้มีสัตว์น้ำอุดมสมบูรณ์

https://th.wikipedia.org/wiki/ลมค้า