1. ภาษาสันสกฤต เป็นภาษาตระกูลวิภัตติปัจจัย มีรูปคำสละสลวย ไพเราะ นิยมใช้เป็นคำราชาศัพท์ ภาษาในวรรณคดี ชื่อบุคคล และสถานที่ ฯลฯ
     2. ข้อสังเกตและตัวอย่างคำภาษาสันสกฤต นิยมใช้ ฑ เช่น กรีฑา จุฑา ครุฑ ไพฑูรย์ วิฑาร ฯลฯ
     3. นิยมใช้ รร เช่น กรรณ ขรรค์ ครรภ์ ธรรม พรรษา บรรพต วรรค วรรณะ มหัศจรรย์ สรรพ สวรรค์ สุวรรณ อัศจรรย์ ฯลฯ
     4. นิยมมีอักษรควบกล้ำ เช่น กษัตริย์ เกษตร ตรุษ บุตร ปราชญ์ ปรารถนา พฤกษ์ เนตร ไมตรี ศาสตรา อาทิตย์ ฯลฯ
     5. ใช้ ศ ษ ประสมคำเป็นส่วนมาก เช่น กษัย เกษม เกษียณ ทักษิณ ทัศนีย์ บุษกร บุรุษ เพศ ภิกษุ มนุษย์ วิเศษ ศิลปะ ศิษย์ ศึกษา ศุกร์ ศูนย์ เศียร อักษร อัธยาศัย ฯลฯ
     6. ใช้ ส นำหน้าพยัญชนะวรรค ตะ (ต ถ ท ธ น) เช่น พัสดุ พิสดาร สตรี สถาน สถิต สถิติ สถาปนา สนธยา สัตย์ สันโดษ อัสดง ฯลฯ
ประสมด้วยสระ ไอ เอา ฤ ฤ ๅ ฦ ฦ ๅ เช่น ไศล ไศวะ ไวทย์ ไวษณพ ไวยากรณ์ ไวศฺย ไอราวัณ ไอยรา เกาศัย เอารส ฤดี ฤทัย ฤทธิ์ ฤๅษี กฤษณา พฤติกรรม พฤษภาคม ทฤษฎี นฤมล มฤตยู ฦๅชา ฦๅสาย ฯลฯ
     7. มีหลักเกณฑ์ตัวสะกด ตัวตามไม่แน่นอน กัลป์ การบูร กีรติ โกรธ จักร จันทรา ดัสกร ทรัพย์ นิตยา ประพันธ์ ประพฤติ พยายาม ลักษณะ วิทยุ มนตรี มัตสยา มัธยม ศัพท์ ศาสนา ศาสตรา อาชญา อาตมา อาจารย์ อุทยาน ฯลฯ

          กัลบก มฤตยู กรรณ มนุษย์ กรรม มนัส กษัตริย์ มารุต กัลป์ มิตร การบูร มนตรี กีรติ ไมตรี โกรธ มหัศจรรย์ กรีฑา ยักษา กษัย วรรค เกษียณ วรรณะ เกษียร วัสดุ เกษตร พรรษา ครรชิต พยายาม ครรภ์ พฤศจิกายน จักร วิทยุ จักรวาล พิสดาร จันทรา วิเศษ จุฑา เพศ ดัสกร ศัพท์ ทรมาน ศาสนา ทรัพย์ ศาสตรา ทฤษฎี ศึกษา ทิศ ศิลปะ ทหาร ศิษย์ ทัศนีย์ ศุกร์ ทิพย์ ศูนย์ นักษัตร ศรี นมัสการ เศียร นาที สัตย์ นฤคหิต สันโดษ นิตยา สมปฤดี นิทรา สตรี นฤมล สวรรค์ เนตร สรรพ บุษบา สุวรรณ บรรพต สถาปนา บุษกร สดุดี บุรุษ สกล ประเทศ สกุล ประทีป อักษร ประพันธ์ อาตมา ประพฤติ อัศจรรย์ ประเวณี อัธยาศัย ประมาท อารยะ ประโยค อวกาศ ประถม อาจารย์ ภักษา อาทิตย์ ภิกษุ อุทยาน

          https://aolfkun.wordpress.com/หลักการใช้ภาษาไทย/76-2/